Pośród lasu
Z całej serii Hill House Comics Pośród lasu charakteryzuje się moim zdaniem najsłabszą kreską. Nie podoba mi się ta współczesna niewyraźność, zupełnie niewspółgrająca z klimatem opowiadanej historii przeskakującej z lat 90-tych ubiegłego stulecia do nieokreślonego początku centurii, kiedy to zakładano górnicze miasteczko będące areną wydarzeń i kiedy to można odnaleźć genezę toczących je kłopotów.
Fabułą jest tajemnicza, ale zagadka nie wciąga od początku, ponieważ autor skupia się bardziej na problemach młodzieży przechodzącej w dorosłość mieszkając na zadupiu wszechświata. Dodatkowo wplata się tu problem homoseksualności jednej z bohaterek, co oczywiście obrazuje problem, którego negować nie można, ale całość jednocześnie strasznie rozmydla zagadkę, tajemnicę i klu horroru. Przez decyzje o rozwleczonym początku i elemencie, na który poświęca się dość sporo czasu (i z którego niewiele wynika), zupełnie siada tempo opowieści. W zasadzie w pierwszym rozdziale dzieje się niewiele i tylko kilka poszlak wskazuje, że mamy do czynienia z horrorem, a nie kolejną opowieścią o licealnych bolączkach. Przez to Pośród lasu prezentuje się jako najsłabsza część serii, odbiegająca od prezentowanego w serii klucza – skupieniu się na rozrywkowej i przyjemnościowej warstwie tego gatunku. A szkoda, bo po skończonej lekturze opowieść okazuje się mocno intrygująca i ciekawa. Można tylko żałować, że nie wciąga tak jak mogłaby i powinna.
Z pięciu tytułów cztery wypadają wyśmienicie, jeden nie najgorzej, choć wyraźnie odstaje od reszty jeśli chodzi o jakość opowieści. To naprawdę niezły wynik i amatorzy horroru oraz niezobowiązujących, nieangażujących historii powinni czuć się bardzo zadowoleni. Seria Hill House Comics spełnia obietnice prostych, przyjemnych i wciągających opowieści z różnych podgatunków horroru, a to w mojej ocenie wystarczający powód, by zainteresować się jej pozycjami.
zdjęcia: egmont.pl